Het Hof van Beroep voor het D.C. Circuit bevestigde op 7 juli het ontslag vanWoodhull Freedom Foundation v. VS, de constitutionele uitdaging voor FOSTA. Dat is zeker teleurstellend: deze slechte wet blijft nu in de boeken.
Maar het goede nieuws is dat FOSTA op een beperktere manier in de boeken blijft: de rechtbank heeft FOSTA sterk beperkt om de argumenten aan te pakken dat het te brede bereik beschermde spraak strafbaar maakte en een enorm huiveringwekkend effect had op online spraak. Dat is een aanzienlijke verbetering. Het betekent dat sekswerkers, pleitbezorgers van de rechten van sekswerkers en andere online sprekers beter worden beschermd tegen vervolging, of tegen de huiveringwekkende effecten die gepaard gaan met angst voor vervolging. Maar het oordeel van de rechtbank laat nog veel vragen onbeantwoord en onzekerheid voor de online tussenpersonen op wie sekswerkers vertrouwen.
FOSTA, de Allow Victims to Fight Online Sex Trafficking Act, bevatte meerdere spraakbeperkende bepalingen. Het belangrijkste is dat:
- Nieuwe federale strafrechtelijke en civielrechtelijke aansprakelijkheid gecreëerd voor iedereen die "een interactieve computerservice bezit, beheert of exploiteert" en inhoud van derden spreekt of host om "prostitutie van een andere persoon te promoten of te vergemakkelijken".
- Uitgebreide strafrechtelijke en civielrechtelijke aansprakelijkheid om elke online spreker of platform dat naar verluidt sekshandel helpt, ondersteunt of faciliteert, te behandelen als "deelnemend aan een onderneming" met personen die rechtstreeks betrokken zijn bij sekshandel.
- Belangrijke uitzonderingen gemaakt op de immuniteitsbepalingen van 47 U.S.C. § 230 om nieuwe strafrechtelijke en civielrechtelijke aansprakelijkheid voor online platforms te creëren op basis van de vraag of de inhoud die wordt uitgedrukt door de spraak van hun gebruikers kan worden gezien als het promoten of faciliteren van prostitutie, of als het helpen, ondersteunen of faciliteren van sekshandel.
Vijf eisers dienden een grondwettelijke uitdaging in tegen de wet op grond van het feit dat het beschermde meningsuiting het zwijgen oplegt door online sprekers te muilkorven en online tussenpersonen te dwingen hun gebruikers te censureren. De rechtszaak werd ondersteund door verklaringen van deskundigen en amicusbriefs die lieten zien hoe de wet ertoe leidde dat talloze legaal geëxploiteerde online sites werden gesloten, waardoor zowel inspanningen voor schadebeperking als wetshandhaving werden gedwarsboomd en sekswerkers in het hele land weer de straat op werden gedwongen.
De aanklagers waren de Woodhull Freedom Foundation, Human Rights Watch, het internetarchief en twee individuen, Eric Koszyk, een gediplomeerd massagetherapeut wiens bedrijf werd geblokkeerd toen Craigslist zijn lijsten met persoonlijke diensten stopzette vanwege FOSTA, en Alex Andrews, een pleitbezorger voor seks gezondheid en veiligheid van werknemers en de mede-oprichter van RateThatRescue.org. EFF vertegenwoordigde de eisers samen met hoofdadvocaat, Robert Corn-Revere (aanvankelijk met Davis, Wright Tremaine LLP en later met de Foundation for Individual Rights & Expression); Walters Law Group; en Daphne Keller.
In een eerdere uitspraak heeft het D.C. Circuitafgeslotendat de eisers van Woodhull FOSTA konden aanvechten, waarbij ze opmerkten dat zowel Andrews (als de exploitant van een online discussieforum) als Koszyk (als een persoon die getroffen was door Craigslists reactie op FOSTA) legitieme zorgen hadden geuit over de wet.
Nu, de D.C.Circuit heeft de beweringen van eisers over de ongrondwettelijkheid van FOSTA afgewezen. Het oordeelde in plaats daarvan dat de wet geen significante hoeveelheid beschermde meningsuiting dekte en grotendeels vertrouwde op een Hooggerechtshofmeningeen paar weken daarvoor uitgegeven.
Met betrekking tot FOSTA's uitgebreide definitie van "deelname aan een onderneming", oordeelde de rechtbank dat "het willens en wetens assisteren, ondersteunen of faciliteren" van sekshandel niet de alledaagse betekenis had, die binnen de wet zou vallen beschermde spraak, zoals belangenbehartiging voor de decriminalisering van sekswerk en de algemene verspreiding van gezondheids- en veiligheidsinformatie. In plaats daarvan, zei de rechtbank, was het verbod van FOSTA beperkt tot het strafrechtelijke concept van medeplichtigheid.
Medeplichtigheid betekent iemand helpen met de specifieke bedoeling om het plegen van een misdrijf te bevorderen. FOSTA verbiedt dus alleen "het helpen en aanzetten tot een onderneming waarvan men weet dat deze betrokken is bij sekshandel, terwijl men willens en wetens profiteert van die onderneming." De rechtbank oordeelde dat deze definitie geen spraak omvatte die wordt beschermd door het eerste amendement, aangezien spraak ter bevordering van een dergelijke illegale daad niet wordt beschermd.
De rechtbank oordeelde ook dat de foutvereiste in dit deel van FOSTA, ondanks aanvankelijke verschillen tussen federale rechtbanken, nu wordt geaccepteerd als feitelijke kennis. Dat wil zeggen, de wet verbiedt alleen deelname aan een onderneming op het gebied van sekshandel, niet deelname wanneer men "had moeten weten" dat ze deelnamen aan een onderneming op het gebied van sekshandel.
De rechtbank hanteerde een vergelijkbare enge interpretatie van de nieuwe federale strafwet die het onwettig maakte om een online dienst te exploiteren om "de prostitutie van een andere persoon te bevorderen of te vergemakkelijken". De rechtbank oordeelde dat "promoten" in het statuut alleen het helpen en aanzetten tot prostitutie betekent, dat wil zeggen "het bezitten, beheren of exploiteren van een online platform met de bedoeling een sekswerker te werven, te werven of te vinden". “Facilitatie” gaat verder dan die specifieke handelingen en omvat ook andere vormen van medeplichtigheid. Maar problematisch geeft de rechtbank niet aan wat deze zijn.
De rechtbank benadrukte verder dat de wet niet het "bevorderen of faciliteren" van prostitutie als zodanig verbiedt, maar wel "de prostitutie van een ander", wat ook een gespecialiseerde betekenis heeft in het strafrecht. De voorbeelden die de rechtbank geeft, impliceren dat de "prostitutie van een andere persoon" in wezen pimpen betekent - het is een misdaad om "een prostitutiebedrijf te rekruteren, te werven of te vinden voor een sekswerker", "een 'prostitutiebedrijf' te runnen", die ervoor zorgen dat een bepaalde persoon wordt 'geprostitueerd' of helpt om hun prostitutie te orkestreren', 'een prostituee voor een persoon aanschaffen', 'en andere acties die prostitutie helpen en stimuleren, zoals iemand verslaafd maken aan drugs, het stelen van hun geld of paspoorten, of hen bedreigen om te vertrekken.”
De rechtbank legde uit dat, zoals geschreven, "de taal getuigt van iets dat een bepaalde persoon is aangedaan - hun prostitutie helpen door iemand anders of een andere kracht die onafhankelijk is van de persoon die wordt geprostitueerd." FOSTA verbiedt het faciliteren van prostitutie niet meer in het algemeen.
Deze beperkte lezing van FOSTA biedt aanzienlijke bescherming aan twee categorieën sprekers.
Ten eerste geldt FOSTA niet voor sekswerkers die zelf online diensten gebruiken voor hun eigen sekswerk. Dit is niet geheel verwonderlijk, aangezien FOSTA zich vooral richtte op online intermediairs, niet op de sprekers zelf.
Ten tweede, en cruciaal, is FOSTA niet van toepassing op sprekers die in het algemeen pleiten voor decriminalisering, sekswerk bespreken of anderen hierover informeren of onderwijzen.of naar intermediaire platforms die forums bieden voor deze toespraak. De rechtbank specificeerde dat FOSTA handelingen niet strafbaar stelt
met de bedoeling zich bezig te houden met algemene belangenbehartiging over prostitutie, of om advies te geven aan sekswerkers in het algemeen om hen te beschermen tegen misbruik. Evenmin dekt het de intentie om voor historische doeleinden webpagina's over prostitutie te bewaren.
Maar verder is de mening onduidelijk.
De aanvraag van FOSTA voor online tussenpersonen en anderen die specifieke volwassen sekswerkers met wederzijds goedvinden helpen, blijft onrustig. De rechtbank verwijst alleen naar het beperken van "de prostitutie van een andere persoon" tot mensenhandel, verwijzend naar de intentie van het Congres om "het gebruik van online platforms uit te roeien wanneer deze bijdragen aan sekswerk dat wordt gedwongen door 'geweld, fraude en dwang'." ging niet zo ver dat "de prostitutie van een andere persoon" werd beperkt tot werk zonder wederzijds goedvinden of niet-volwassenenwerk (zoals mensenhandel wordt gedefinieerd). Het is bijvoorbeeld niet zeker of het verstrekken van een Safe John-lijst aan een specifieke, bekende sekswerker zou worden uitgesloten als "het geven van advies aan sekswerkers in het algemeen" of dat dat verboden zou zijn - het woord "over het algemeen" lijkt potentieel beperkend. En de wet lijkt bijvoorbeeld nog steeds van toepassing te zijn op iemand die webhostingdiensten levert aan een bekend sekswerkbedrijf, hoewel een officier van justitie zou moeten aantonen dat hij de "bedoeling" had om de illegale prostitutie van dat sekswerkbedrijf te promoten of te faciliteren.
Recente zaken van het Hooggerechtshof ondersteunen een nog beperktere lezing die FOSTA alleen zou toepassen op die tussenpersonen die een specifieke, discrete criminele daad helpen en aanzetten, in plaats van een bredere onwettige onderneming te steunen. InVS tegen Hansen, de zaak waarop het DC Circuit in zwaar leuntHouten rompbenadrukte de rechtbank dat medeplichtigheid vereist “een opzet om een bepaalde onrechtmatige daad tot stand te brengen” die vervolgens daadwerkelijk wordt uitgevoerd. Deze specifieke intentie is vereist, zelfs als deze niet expliciet in het statuut is opgenomen. En inTaamneh v. Twitteren, oordeelde de rechtbank dat het geen civiele hulp en medeplichtigheid was voor tussenpersonen om willens en wetens terroristische organisaties toe te staan hun platforms op afstand te gebruiken, zoals andere gebruikers doen:
“Toch denken we over het algemeen niet dat internet- of mobiele serviceproviders schuldig worden bevonden aan het feit dat ze hun diensten op grote schaal aan het publiek hebben geleverd. We denken ook niet dat dergelijke aanbieders normaal gesproken zouden worden omschreven als medeplichtigheid aan bijvoorbeeld illegale drugsdeals die via mobiele telefoons worden bemiddeld, zelfs als de telefonische of videogesprekfuncties van de aanbieder de verkoop gemakkelijker maakten.
Volgens de Hoge Raad verlenen online tussenpersonen geen hulp en steun wanneer zij algemeen op de hoogte zijn van een algehele onrechtmatige onderneming; de tussenpersoon moet in plaats daarvan willens en wetens assisteren bij een "specifieke, onrechtmatige daad". En ze moeten enige positieve actie ondernemen met de bedoeling om het plegen van een specifiek misdrijf te vergemakkelijken - "aanmoedigen, verzoeken of adviseren tot het plegen van" een onwettige handeling.
Gezien dit alles hopen we dat online forums voor sekswerk niet gesloten blijven, net als ruimtes voor algemeen gebruik, zoals Craigslist's Personal Services-lijsten, die blijkbaar een te groot risico met zich meebrachten om voor sekswerk te worden gebruikt. Maar er blijft enige onzekerheid en helaas hebben de grote platforms niet de neiging getoond om hun nek uit te steken voor sekswerkers.
Als laatste de rechtbankHouten rompverwierp het argument van de eisers dat de bepaling met terugwerkende kracht van FOSTA een ongrondwettelijke schending van een eerlijk proces was. De rechtbank zei dat die kwestie ter verdediging moet worden opgeworpen als iemand volgens de wet wordt vervolgd wegens gedrag vóór FOSTA.
Hoewel het teleurstellend is dat FOSTA nog steeds in de boeken staat, stellen we het op prijs dat de rechtbank het voorheen brede bereik aanzienlijk heeft beperkt.
En deze rechtszaak gaf sekswerkers en voorstanders van sekswerk ook een prominent forum om bewijs te presenteren waarom FOSTA, zelfs als het rechtsgeldig is, een vreselijk beleid blijft. De talrijke amicus-briefings die in de hele zaak zijn ingediend, beschrijven de ernstige schade van FOSTA bij het dwingen van sekswerk terug naar onveilige straten, het belemmeren van schadebeperking en veiligheidsinspanningen, en het dwarsbomen van wetshandhaving. Deze briefings, en de andere gesprekken rond deze rechtszaak, hebben geholpen om het verhaal rond FOSTA te veranderen, en hebben bijgedragen aan een aantal achterstallige congressen.tweede gok.
We betuigen onze hartelijke dank aan de dappere aanklagers die hun naam op deze zaak hebben gezet - Woodhull Freedom Foundation, Eric Koszyk, Alex Andrews, Human Rights Watch en het internetarchief, en aan ons droomteam van co-counsel - Robert Corn-Revere , Lawrence Walters, Daphne Keller, Ronald London, Adam Sieff, Ceasar Kalinowski en tal van andere advocaten bij Davis Wright Tremaine LLP en de Foundation for Individual Rights & Expression
